Hij komt, hij komt, die lieve goede Sint….

Het kan je bijna niet ontgaan zijn. De Sint komt weer naar ons land. De pepernoten liggen al vanaf september(of misschien was het wel al augustus) in de winkel en langzaamaan werden de speelgoed reclames er steeds meer.

En we kijken sinds deze week ook weer naar het Sinterklaasjournaal. Voor mijn gevoel hadden we dat er net pas op zitten. Maar ook wij zijn hier thuis inmiddels al bezig geweest met de vlaggetjes voor Sinterklaas. Wat een feest!

Een heerlijke tijd dit en wij genieten ervan! Maar het Sinterklaasfeest is niet altijd voor ieder kind ‘feest’. Het is vaak ook een spannende tijd. Kinderen raken vaak uitgelaten van enthousiasme. Maar soms ook erg gespannen om wat er te gebeuren staat.

‘Ga daar maar eens aan staan. Als kind’

Het is ook nogal wat. Het Sinterklaasjournaal bevat vaak verhaallijnen waarin er iets mis gaat met de cadeautjes of de stoomboot en dit jaar is, tot nu toe, Sinterklaas nergens te vinden op de stoomboot. En wordt er op gehint dat Sinterklaas misschien wel helemaal niet op de boot is en dus ook niet naar Nederland komt.

Nou, ga daar maar eens aan staan. Als kind. Die spanning, dat is voor sommige kinderen gewoon niet te doen.

Kinderen krijgen daardoor voortdurend die prikkel’

Daarnaast wordt er nogal eens tegen kinderen gezegd: Sinterklaas ziet alles! Of: Sinterklaas heeft alleen cadeautjes voor lieve kinderen. Dat legt nogal een druk op kinderen. En het is ook wel spannend dat er iemand is die blijkbaar alles ziet wat een kind doet. Dus ook als het iets stiekem doet, wat soms ook gewoon past in de ontwikkeling van een kind.

En dat er iemand zomaar binnen kan komen, s’nachts, wanneer we slapen. Ook dat is best wel spannend, want bij ieder ander die dat zou doen is dat gewoon inbreken. Daarnaast is Sinterklaas overal om ons heen. In de winkels, op tv, verschillende gelegenheden om de Sint te bezoeken. Kinderen krijgen daardoor voortdurend die prikkel. Om nog maar te zwijgen over de de cadeautjes die de kinderen hopen te krijgen…

Het is daarom ook helemaal niet erg als af en toe Sinterklaas even op pauze wordt gezet. Even een verhaaltje lezen over een totaal ander onderwerp of liedjes zingen die niets met Sinterklaas te maken hebben. Bij ons op de opvang werkt dit ook heel goed voor ons. We besteden zeker aandacht aan Sinterklaas, het leeft immers bij de kinderen. Maar er is genoeg ruimte voor andere dingen, de gewone dingen. Lekker naar buiten, even bij de geitjes kijken of naar de boer die aan het werk is. Zonder Sint en zijn pieten. En dat is fijn voor de kinderen. In zo’n spannende tijd kunnen terug vallen op die zekerheden. Zodat ze de spanning iets zelfverzekerder tegemoet gaan.

‘Start kleine tradities

Het is belangrijk hierbij in het achterhoofd te houden dat het een beetje ‘maatwerk’ is. Niet alle kinderen ervaren deze spanning, of in deze mate. Wanneer een kind hier prima mee kan omgaan is er natuurlijk gewoon ruimte om zoveel Sint toe te laten als het kind aangeeft. Kijk naar het kind, wat gebeurt er? Wat zie je? En in hoeverre ervaart het kind het als lastig en negatief? De vraag is natuurlijk ook in welke mate die spanning er is en of er ook een actie op moet worden uitgevoerd?

Maak er in ieder geval jullie feest van. Op jullie manier. Start kleine tradities. En doe dat vooral samen! Het is een heerlijke tijd, waar ook veel volwassenen met plezier op terug kijken. Dat willen we ook voor onze kids!

Geniet van het Sinterklaasfeest, op welke manier dan ook!

Liefs Maartje Groen juffie

Ik heb een aftel-kalender gemaakt. Vanaf de dag dat Sinterklaas in Nederland arriveert tot aan pakjesavond. Dit geeft de kinderen wat overzicht en dit kan ze dan wat rust brengen. Hij is hieronder te downloaden. Veel plezier!

Sint Maarten

11 November is de dag dat mijn lichtje, dat mijn lichtje, 11 November is de dag, dat mijn lichtje branden mag!

11 November vieren we het feest van Sint Maarten. Een mooi herfstfeest met ook een mooie symboliek.

In het (heel) kort, wie was Sint Maarten?

Er bestaan veel verschillende versies van het verhaal, maar het belangrijkste uit al die versies is dit: Martinus (Maarten) was te paard onderweg toen hij een arme man tegenkwam. De man had koud en honger. Maar Martinus had geen geld bij zich. Dus sneed hij met zijn zwaard zijn rode mantel in tweeën zodat hij deze kon delen met de arme man.

Het verhaal staat mooi symbool voor het delen met anderen. En goed doen voor een ander. Een mooie gedachte om mee te geven aan kinderen.

Mijn zoontje begint nu op een leeftijd te komen dat hij ook steeds meer snapt wat er speelt. En hij stelt ook steeds meer vragen. Zo krijgt onze traditie ook steeds meer vorm en wordt het ook iets van hem. Eerder bedacht ik, met name, wat er ging gebeuren en dat was dat. Nu denkt hij zelf ook na over de betekenis.

We knutselen samen een lantaarn met gedroogde herfstbladeren en we oefenen wat liedjes. Pinterest is hiervoor een geweldige bron! Ondertussen vertel ik het verhaal over Sint Maarten. Dat maakt wel indruk! Daarna maken we de seizoenstafel klaar voor het feest. ‘Hee, mijn paard kan wel het paard van Sint Maarten zijn’ is zijn bijdrage hierin. Hij geniet zichtbaar van deze gezelligheid!

Om nog wat extra in de juiste sfeer te komen eten we pannenkoeken die we omtoveren tot een heuse Sint Maarten. Met wat (voedings)kleurstof kleur ik de pannenkoeken rood. Op het bord vouw ik de pannenkoek tot een mantel en met stroop teken ik zijn hoofd. Simpel, maar succesvol! Je kunt de pannenkoeken overigens bijvoorbeeld ook kleuren met bietensap voor een natuurlijke kleurstof.

De Sint Maarten-pannenkoek

Wanneer het donker is, lopen we in het dorp een lichtjes-tocht. Dat is nog even flink doorlopen voor die korte beentjes. Maar aan het einde is er lekkere warme chocomelk en een sappige appel. Wat een heerlijke beloning!

Na deze tocht mogen de kinderen nog even langs de deuren om al zingend wat lekkers te ontvangen. Wij zijn na twee deuren naar huis gegaan en daar heeft mijn zoontje nog even bij ons aan de voordeur gezongen zodat ik hem nog wat lekkers kon toestoppen.

Er zijn vele manieren om Sint Maarten te vieren. Ik geniet van de traditie die aan het ontstaan is en ik leg er zoveel mogelijk van onszelf in, geïnspireerd door anderen.

Inspiratie bron: ‘Het hele jaarfeesten’. Boeken van Lisa Wade en Daan Rot.

Fijne Sint Maarten! Liefs Maartje Groen juffie

Speel-goed?

Naast de klokloze en niet-nee week is er nog een week die wij op de opvang inzetten. Dat is de speelgoedloze week.

Misschien heb je het wel eens meegemaakt. Je hebt, met de grootste zorgvuldigheid, een leuk en passend cadeautje uitgezocht. Voor een dreumes bijvoorbeeld, speelt de jarige in kwestie alleen maar met het cadeaupapier….

Het is niet persoonlijk’

Dat kan een beetje een teleurstelling zijn. Maar het is niet persoonlijk. Uiteraard niet. Maar zo’n papiertje is vaak ook gewoon interessant. Het heeft vaak verschillende kleurtjes, kraakt en ritselt wanneer je het aanraakt en je kunt het in elkaar proppen en weer uit elkaar halen. Dat zijn zoveel nieuwe dingen om te ontdekken! Want dat is wat kinderen doen. Ontdekken, met al hun zintuigen.

Er is ontzettend veel speelgoed op de markt. Het een nog kleurrijker en met meer geluidjes dan het ander. Dat is ontzettend aantrekkelijk voor kinderen. Hoe meer kleuren en geluiden, hoe beter.

Wanneer ze de kans krijgen hun fantasie volop in te kunnen zetten, gebeuren er de mooiste dingen’

Maar dat is niet helemaal hoe het zit. Voor het oog is het zeer aantrekkelijk. En ze willen dat dan graag hebben. Daar is ook helemaal niks mis mee. Maar niet altijd prikkelt het de fantasie, of maar zeer beperkt.

En dat is erg jammer. Want dat is wat kinderen nu ontzettend goed kunnen, hun fantasie gebruiken. Wanneer ze de kans krijgen hun fantasie volop in te kunnen zetten, gebeuren er de mooiste dingen. Er ontstaat het mooiste spel. En spel is ontzettend belangrijk in de ontwikkeling van kinderen. Zij leren door spelen.

Daarom zetten wij regelmatig een speelgoedloze week in. En dat is precies wat de naam al zegt. Er is geen speelgoed voor handen in die week. We bergen het speelgoed op en vervangen dit door bijvoorbeeld kosteloos materiaal. Of schatten uit de natuur.

Dan is het afwachten wat er gebeurt. En dat zijn de mooiste dingen. Kinderen hebben vaak niet veel nodig om toch tot spel te komen. Laat hun fantasie maar gaan. En het geeft ons als pedagogisch medewerkers ook weer de kans om te zien waar de kinderen nu echt behoefte aan hebben en waar ze mee bezig zijn in hun ontwikkeling.

Ondertussen ben ik doosjes, flesjes en wc-rolletjes aan het sparen

Overigens is dit geen pleidooi om alle kinderen nu maar al hun speelgoed af te pakken. Zeker niet! Er is veel speelgoed te verkrijgen en veel daarvan is ook passend bij de ontwikkeling van een kind. Een Barbie is bijvoorbeeld vaak ook nogal kleurrijk, maar zet ook aan tot rollenspellen. We vinden het belangrijk dat het speelgoed spel uitlokt. De fantasie stimuleert. En niet (teveel) prikkels geeft, zoals geluid of licht. Dit wordt ook wel open- ended speelgoed genoemd. De uitkomst staat niet vast en alles ligt nog open!

Ondertussen ben ik doosjes, flesjes en wc-rolletjes aan het sparen. Benieuwd welke nieuwe betekenis de kinderen die gaan geven!

Liefs Maartje Groen juffie

Tijd

De tijd. We lijken het nog maar weinig te hebben en tegelijkertijd draait alles er om. We hebben het druk en ervaren ook veel tijdsdruk.

Corona en de lockdown was en is voor veel mensen een vervelende tijd (en voor velen wel meer dan dat) maar ik hoor toch ook vaak dat er ook een positieve kant aan zat. Er was meer rust en tijd voor elkaar en om terug naar de basis te gaan.

‘Kinderen hechten minder waarde aan tijd dan volwassenen

Kinderen lijken zich nooit iets van de tijd en tijdsdruk aan te trekken. Ze gaan soms juist met hun hakken in het zand wanneer wij de grootste haast hebben. Kinderen hebben dan ook niets met een tijd en tijdsdruk. Ze kennen de tijd (nog) niet en wanneer ze wel klok kunnen kijken hechten ze daar veel minder waarde aan dan dat wij dat doen.

Biologische klok’

Dat komt met name omdat kinderen nog zo puur zijn. Ze gaan nog helemaal af op hun eigen gevoel en natuur. Ze voelen in plaats van het te rationaliseren met tijd. En dat doen ze heel goed!

Vaak wordt er in de kinderopvang een vast dagritme gehanteerd, gepaard met standaard tijden waarop bepaalde handelingen plaatsvinden. Bijvoorbeeld het fruitmoment of een gezamenlijke activiteit. Ritme en voorspelbaarheid is voor kinderen erg belangrijk, maar het is minstens net zo belangrijk om te kijken naar de behoeften van de kinderen. Volwassenen laten zich vaak leiden door de klok, kinderen laten zich leiden door de biologische klok.

‘We volgen kinderen in hun behoeften

Kinderen voelen waar ze behoefte aan hebben en wanneer. Soms hebben ze al heel snel nadat ze bij ons gekomen zijn honger. Maar een andere keer gaan ze zo op in hun spel dat ze pas veel later zin hebben in een stuk fruit.

Bij ons op de opvang werken we kind-volgend. We volgen het kind in zijn/ haar behoeften (even heel kort beschreven). Om dit nog een extra boost te geven en te kijken hoe de biologische klok van de kinderen op de groep nou in elkaar steekt, hebben we ook, naast bijvoorbeeld de niet-nee week, een klokloze week. Alle klokken worden weggehaald of afgeschermd. Horloges gaan af en we gaan af op wat we zien en wat de kinderen aangeven.

En wat blijkt? Het ritme gaat gewoon door. Of we nou de tijd hebben of die niet kunnen zien, dat maakt weinig verschil.

En die kinderen, die kunnen dat gewoon! Ze hebben het in zich, helemaal van nature! Daar kunnen we nog wat van leren… En gelukkig is dit in de kinderopvang ook in ontwikkeling.

Maar wij, als volwassene, zijn óók kind geweest. En ooit konden wij dit zelf ook aanvoelen. Dus misschien zit het er nog wel? Dat past natuurlijk niet altijd, maar misschien wel met wat kleine dingen… Eet jij bijvoorbeeld omdat je honger hebt of eigenlijk meer omdat je er dan tijd voor hebt? Probeer het maar eens! De kinderen gaan je in ieder geval vast voor!

Liefs Maartje. Groen juffie

Het is herfst🍂

‘Herfst, herfst, wat heb je te koop? Honderdduizend bladeren op een hoop! Zakken vol met wind, ja mijn kind. Ik hoop dat jij dat aardig vindt!’

De herfst is nu toch wel vol aan! Blaadjes overal en ook het weer begint om te slaan.

De natuur geeft ons bij elk seizoen hele mooie schatten en kansen om te gebruiken bij activiteiten. Maar in de herfst lijkt dat nog net een beetje meer. De blaadjes, kastanjes eikels en hazelnoten zijn allemaal zeer geschikt om iets moois van te maken of heerlijk mee te spelen.

Ik deel een aantal tips om te doen in de herfst met die mooie schatten van en in de natuur. De herfstvakantie staat ook al weer voor de deur, een mooie kans om wat leuks te (gaan) doen.

🍂Herfst speurtocht

Niets mooier dan er lekker op uit gaan in de herfst. Mooie kleuren, misschien een waterig zonnetje. Lekker wandelen in het bos. Maar voor kinderen is dat misschien net wat minder leuk dan voor jou. Maak er een speurtocht van! Zo wordt het gelijk een stuk uitdagender! Je kunt hem zelf maken of je print er één uit. Ik heb er één gemaakt. De link heb ik bijgevoegd. Uitprinten en klaar!

🍂Kabouterpad

Ook deze activiteit is buiten. Een kabouterpad lopen! Deze zijn overal in Nederland te vinden. Vaak kun je bij een horecagelegenheid een knapzak met opdrachten krijgen, maar dit is niet per sé nodig. Zonder is de route ook leuk om te lopen, er is onderweg genoeg te zien!

🍂Loose parts play

In de herfst zijn er zoveel schatten te vinden! Verzamel zoveel kastanjes, eikels, blaadjes, hazelnoten, dennenappels en beukennootjes als je kunt vinden. En je vindt vast nog wel wat meer tijdens een mooie wandeling! Stop dit in bakken of kisten. Wij gebruiken hier een buitenkeuken voor. Met een aantal potjes, bakjes of pannetjes en een hoop fantasie geeft dit gegarandeerd uren speel-plezier!

🍂Knutselen

Herfst is bij uitstek het seizoen met de mooiste natuurlijke materialen, als je het mij vraagt. Heerlijk om te knutselen. Lekker kopje thee er bij en dan heerlijk samen fröbelen (freubelen)*

*Het woord fröbelen, dat vrijblijvend creatief bezig zijn betekent,komt van de pedagoog Friedrich Fröbel en zijn opvattingen over de ontwikkeling van kinderen.

Maak bijvoorbeeld een spinnenweb van een kastanje en wol. Je steekt saté-prikkers in de kastanje. Maak van te voren gaatjes met een prikpen, dan krijg je de saté-prikkers er beter in en blijven ze ook beter zitten. Maak met een knoopje het garen vast aan één van de saté-prikkers en ga nu om en om met het touw langs de saté prikkers. Dus eerst boven langs de sateprikker en dan er onder langs. Draai het touw één keer om elke saté prikker heen voor stevigheid. Je kun dit ook met cocktail prikkers doen. Je krijgt dan een wat kleiner spinnenweb. Je kunt er ook verschillende kleuren wil voor gebruiken. Maak er een touwtje aan om op te hangen en klaar!

🍂Sneeuwklokjes

Oktober en November zijn de geschikte maanden om de bolletjes van het sneeuwklokje in de grond te stoppen. Ze zullen dan in januari/ februari opkomen. Dit is rond Maria lichtmis. We gaan dan dagelijks even kijken of er al iets te zien is en maken de wortelkindjes* wakker met een belletje aan een ketting, zodat ze goed kunnen groeien.

Het enige dat je nodig hebt zijn de bolletjes en een stukje aarde. Maar in een pot kan ook. Wij gebruikte een grote teil. Stop de bolletjes in de grond. Tenminste 3 cm uit elkaar en 10 cm diep.

*Het verhaal van de wortelkindjes gaat over de wortelkindjes die onder de grond bij ‘Moeder aarde’ wonen. Wanneer het weer beter wordt, worden de wortelkindjes wakker en maken mooie kleren voor zichzelf om weer mooi boven de grond te gaan leven. De wortelkindjes zijn de wortels van alle bloemen die gaan groeien en bloeien in het voorjaar. Wanneer de herfst aanbreekt gaan ze weer naar binnen, onder de grond bij ‘Moeder aarde’. Een heerlijk, lief boek om kinderen op speelse wijze kennis te laten maken met het ritme van de natuur.

Dit zijn een aantal ideeën ter inspiratie om te doen in de herfst of in de herfstvakantie.

Maar geniet vooral van alles wat er om je heen gebeurt in de natuur. De herfst heeft schitterende geuren en kleuren🍂

Nee!!

Nee, niet aankomen!

Je zegt het heel snel, tegen een kind. bijvoorbeeld als het kind graag eens wil voelen aan een kaars. Geen goed idee natuurlijk. Nee!! Simpel, snel en effectief. Situatie opgelost, zou je denken. Maar is dat wel zo?

Bij ons op de opvang hebben wij jaarlijks een aantal thema-weken die terugkeren. Naast de seizoenen hebben we bijvoorbeeld ook een NIET-NEE week. In deze week zeggen we geen ‘nee’ en geen ‘niet’ tegen de kinderen. Dus geen: nee, dat mag niet en niet doen en alle varianten daarop. We doen dit om ons heel bewust te zijn van wat het effect is van wat er gebeurt als je op een andere manier communiceert met de kinderen. Welke gedachte zit hier achter?

Uit onderzoek blijkt dat ons brein namelijk als volgt in elkaar zit. Het woordje NIET, heeft niet zoveel effect op ons. Dat valt een beetje weg. Bij kinderen al helemaal.

‘En dan komt je boodschap niet meer aan’

Als ik je vraag om niet aan een roze olifant te denken, wat gebeurt er dan? Precies, die roze olifant zie je al voordat je de hele zin hebt gelezen. Grappig hoe dat werkt eigenlijk.

Je kunt je dus voorstellen dat, wanneer je een kind verteld dat iets niet mag en het woordje niet wegvalt, er juist gedrag uit voort komt wat je nou net wilde voorkomen.

Daarnaast is het zo dat, wanneer er steeds hetzelfde wordt gezegd, het effect ook afneemt. Het dringt eigenlijk niet meer door wat er gezegd wordt. En dan komt je boodschap niet meer aan.

Net zoals volwassenen willen kinderen ook graag een verklaring waarom iets moet of juist niet. Ook zij willen het begrijpen. Zeggen ; ‘om dat ik het zeg’ heeft daarom ook vaak geen positieve uitwerking. De NIET-NEE week betekent overigens niet dat alle kinderen de hele week overal hun zin in krijgen 😉

‘Bedenk je goed of je antwoord echt nee moet zijn’

Maar wat doen jullie dan in zulke situaties, zul je je misschien afvragen. ~Bedenk je goed of je antwoord echt nee moet zijn. Nee is al snel gezegd. Maar vraag jezelf eerst eens af: waarom niet? Het komt nogal eens voor dat rommel of drukte een reden is om nee te zeggen tegen ideeën van kinderen. Dat kan natuurlijk, maar bedenk dan dat dit niet altijd de beste keus hoeft te zijn voor de ontwikkeling van de kinderen. Natuurlijk zijn er situaties die gevaarlijk zijn en de uitkomst gewoon nee is en blijft of dat iets gewoon even niet kan of uitkomt. Dat kan! Bespreek dit dan met de kinderen en kom samen tot die conclusie door ze een handje te helpen in hun denkproces, bijvoorbeeld: wat denk je dat er gebeurd als je dat gaat doen? Dat heeft meer effect dan het alleen maar tegen ze te zeggen. ~Vertel wat je wel wilt zien. In plaats van: ‘niet met je schoenen op de bank’ zeg je: ‘ haal je schoenen van de bank af’. En leg het, zo nodig, uit waarom. Zoals ik al eerder beschreef, hebben kinderen ook behoefte aan een ‘waarom’ om iets te begrijpen, net zoals volwassenen. ~Geef keuzes of alternatieven. Wanneer kinderen vragen of ze iets mogen en het antwoord is nee, kun je dit ook proberen om te draaien door bijvoorbeeld een alternatief aan te bieden: ‘willen jullie misschien liever buitenspelen?’ Of geef keuzes: je mag kleien of verven. Zo gaat de aandacht niet uit naar wat er NIET MAG maar wat er WEL KAN.

‘Nee is ook wel eens gewoon nee’

Door in je vragen ook zoveel mogelijk ‘niet’ te vermijden (wil je niet mee naar buiten?) geef je ook hier een positieve wending aan. Wanneer je een vraag op een bevestigende manier stelt, zal dit het antwoord vaak ook positief beïnvloeden (wil je mee naar buiten?)

Nee is ook wel eens gewoon nee. Wij vinden het heel belangrijk om dit, tenminste één week per jaar, volledig onder de aandacht te brengen, zodat het ons weer aan het denken zet. We maken elkaar bewust van wat we zeggen tegen de kinderen. Soms turven we ook de nee’s die er gezegd worden en zijn we fanatiek wie er de minste streepjes heeft op het einde van de dag. Maar allemaal met een lach en met de bedoeling er van te leren!

Naast de Niet-nee week hebben we nog meer weken waarin een aspect van opvang aan bod komt. Daar later meer over!

Liefs Maartje Groen juffie

Noodzakelijk groen!

Toen ik begon met werken bij de agrarische opvang had ik geen enkele ervaring met enige vorm van de agrarische sector. Ik groeide immers op in een woonwijk en mijn bijbaantje was werken in een supermarkt. Dat is weliswaar met elkaar verbonden, het vlees dat in de supermarkt ligt, de melk enzovoorts ligt niet zomaar opeens in de winkel, maar daar zag ik natuurlijk vrijwel niets van tijdens mijn werkzaamheden bij de (toen nog) C1000.

‘Het was zelfs al jaren geleden dat ik op een boerderij was geweest…’

Ervaring in de kinderopvang had ik inmiddels al een aantal jaren, maar dit was helemaal nieuw. Dieren op een opvang had ik nog nooit gezien, op een kinderboerderij die voor een open-dag ingehuurd was, na. Het was zelfs al jaren geleden dat ik op een boerderij was geweest…

Toch trok het me meteen aan. De dieren, het idee van een moestuin, eitjes rapen bij de kippen en die dan bij de lunch opeten. Hoe geweldig is dat voor kinderen om daar te mogen spelen en ontwikkelen?

Maar wat het míj́ uiteindelijk ging opleveren, daar had ik op dat moment geen idee van. De nieuwe omgeving zag ik als een uitdaging, maar dat het voor mij persoonlijk ook zoveel zou brengen had ik niet verwacht. Het is een mooi leerproces.

Want een tractor blijft interessant, ook na de 173737e keer’

We zijn veel buiten. Daar wordt niet alleen gespeeld, als het weer het enigszins toelaat, eten we buiten en vinden de activiteiten daar ook plaats. Er is veel te zien en te doen. De dieren, de boer die aan het werk is of de 173737e tractor. Want een tractor blíj́ft interessant, ook na de 173737e keer;).

Dat wij het buiten zijn in de natuur belangrijk vinden is inmiddels, denk ik, wel duidelijk… Maar waarom is dat dan zo, welke gedachte zit daar dan achter?

Er is al veel onderzoek gedaan naar het effect van groen en natuur op de mens. En de uitkomst is, uiteraard, altijd positief. Het blijkt dat kinderen die regelmatig in contact zijn met de natuur en natuurlijke elementen, zich gezonder en evenwichtiger kunnen ontwikkelen.

Een aantal punten uit deze onderzoeken zal ik hier benoemen: ~Natuur zorgt voor herstel van stress en aandachtsmoeheid. Voor volwassenen blijkt dat chronische stress, ontwikkeld door bijvoorbeeld een druk leven, makkelijk hersteld in een groene omgeving. Ook kinderen herstellen sneller van stress als er groen in hun dagelijkse omgeving te vinden is. We kunnen er niet vroeg genoeg mee beginnen! ~Natuur stimuleert tot bewegen. Een aantrekkelijke, groene omgeving zet eerder aan tot bijvoorbeeld wandelen of fietsen. En beweging is goed voor iedereen. ~Natuur maakt het makkelijker om sociale contacten aan te gaan. Een groene omgeving en dieren zorgen vanzelfsprekend voor aanleiding tot sociaal contact. ~Natuur helpt bij de persoonlijke ontwikkeling en zingeving. Een groeiend aantal studies geeft aan dat natuurbeleving bijdraagt aan persoonlijke groei en zingeving. Dikwijls komt stress voort uit gebrek aan zingeving.

Er zijn dus heel wat voordelen aan de natuur. Voor jong en oud! En de natuur is ook gewoon prachtig, elk seizoen zijn eigen mooie elementen!

‘En wat vind ik dat genieten!’

In de jaren dat ik bij de agrarische opvang werk is er in persoonlijke situatie ook veel veranderd wat betreft mijn natuurbeleving. Ik woon nu in een iets groenere omgeving (de straat oversteken en ik sta tussen de weilanden), ik zoek zelf vaker de natuur op. Ik heb veel geleerd over de natuur en zijn processen en ik vind het werkelijk prachtig! Tien jaar geleden was ik echt niet lyrisch geworden over een vlinder die uit zijn cocon kroop…Nu kan ik er geen genoeg van krijgen. We zijn vorig jaar verhuisd naar een huis met meer tuin. En daar kon ik eindelijk waarmaken wat ik al heel lang wilde; mijn eigen kippen. En wat vind ik dat genieten, die dames van mij. Elke dag breng ik ze een paar keer wat lekkers en dan vliegen ze bijna de ren uit, zo dol zijn ze daarop! In ruil daarvoor krijgen we, bijna, elke dag verse eitjes. Ik maak hun hok elke dag schoon. Even gewoon met de handen iets doen en niet nadenken. En ondertussen komen de dames af en toe even kijken wat ik aan het doen ben. Dan ga ik door naar ons konijn, zij staat vaak al te kijken wanneer ik bij de kippen ben. Ze weet dat zij dan ook bijna aan de beurt is. Heerlijk om zo de dag af te sluiten!

De natuur heeft zo veel te bieden. Ik ben blij dat ik dat ‘cadeau’ heb gekregen. En dat we dat iedere dag aan de kinderen mee kunnen geven.

Terwijl ik dit stukje schrijf hoor ik een hoop kabaal buiten. De kippen wachten op me. En dat laten ze me weten ook! Ik kom er aan, dames!

Liefs Maartje Groen juffie

Sint Michaël

‘Michaël, Michaël met uw lichtend zwaard, schenk ons kracht, geef ons macht, goed te doen op aard!’

Sinds de geboorte van mijn zoontje probeer ik een aantal tradities en rituelen toe te passen in ons dagelijks leven. Één daarvan is het vieren van de jaarfeesten. Het geeft ritme aan ons leven en kleur aan de seizoenen. Ik geef er wel een eigen draai aan en kijk wat er bij ons past.

Een mooi verhaal dat ook symbool staat voor de spannende uitdagingen waar we voor staan’

Vandaag vieren we St Michael. Dit is van oorsprong een christelijk herfst-feest. St Michaël versloeg de duivel in de vorm van een draak. Tegenwoordig wordt daarvoor vaker ook het verhaal van Joris en de draak gebruikt. Het is een mooi verhaal dat ook symbool staat voor de spannende uitdagingen waar we voor staan. In de herfst gaan we weer meer naar binnen en kijken we ook letterlijk wat meer bij onszelf naar binnen.

Maar zo spannend maken we het bij ons thuis nog niet. Wij vinden de verhalen nog een beetje te heftig voor onze 4-jarige…Zeker heeft bij ons de draak ook een plekje op de seizoenstafel, maar hij verdwijnt ook net zo makkelijk tussen de paarden en koeien bij de speelgoedboerderij.

Dat verhaal laten we dus nog een paar jaar achterwege, maar waar het voor symbool staat vind ik een prachtige gedachte. Dus bakken we wel een mooie draak van brood en creëeren we zo een eigen traditie. Ondertussen denk ik ook na over de draken die ik nog moet of wil verslaan.

‘Niets moet, alles kan, zeg maar’

Als inspiratie gebruik ik hier vaak de boeken: Het hele jaarfeesten van Lisa Wade en Daan Rot. Deze boeken geven op een zeer laagdrempelige manier vorm aan de jaarfeesten. Niets moet, alles kan, zeg maar.

Op de opvang vieren we alleen de gangbare feesten zoals Sinterklaas, kerst enzovoorts. En allemaal met zo min mogelijk prikkels. Want feestdagen zijn al zo druk, voor iedereen. Maar omdat we bij de opvang zo verweven zijn met de natuur en de seizoenen haal ik daar ook veel inspiratie uit voor activiteiten, passend bij de seizoenen, maar allemaal niet te druk en te veel. Zeker dus ook een aanrader voor in de kinderopvang, ook al vier je de jaarfeesten niet!

Wij gaan snoepen van die enge brooddraak! (Best goed gelukt, al zeg ik het zelf ;)Welke draken heb jij nog te verslaan?

Buiten spelen

Iets dat ouders heel belangrijk vinden bij hun keuze voor een agrarische opvang is dat wij veel naar buiten gaan. En dat klopt, we spelen vaak buiten en als het weer het toelaat leven we zelfs de hele dag buiten! Maar waarom is dat zo belangrijk en wat is onze visie er op? Bewegen is goed voor een mens, dat weten we allemaal wel. Maar er is nog zoveel meer uit het buiten zijn te halen! Een aantrekkelijke groene omgeving stimuleert tot beweging, maar heeft ook een positieve invloed op stress. Het blijkt dat mensen sneller herstellen als ze dagelijks voldoende groen om zich heen hebben.

Kinderen krijgen het gevoel:ik kan het!”

Maar wat voor ons vooral van belang is, is dat de natuur en natuurlijke elementen de optimale ontwikkeling van kinderen stimuleert. Kinderen hebben er baat bij om regelmatig in de natuur te zijn. 

Een paar voorbeelden;

-Uitdagende natuur zoals een omgevallen boom om op te klimmen, een heuveltje om van af te rollen of een sloot om overheen te springen, zijn natuurlijke elementen die stimuleren in de motorische ontwikkeling.

-Buiten zijn in weer en wind, een uitdagende natuurlijke omgeving zoals bloemen en planten, geuren en kleuren en knutselen met zelf gevonden natuurschatten dragen bij aan de zintuigelijke en creatieve ontwikkeling van het kind.

-Het stimuleert ook de sociale en de emotionele ontwikkeling want buitenactiviteiten zetten aan tot samenspel.

Om die zware boomstronk op te tillen heb je soms echt hulp nodig! Samen kom je een stuk verder. Kinderen zullen met elkaar gaan overleggen en er zal een leuk spel ontstaan wat ze een goed gevoel geeft. Over een wiebelige balk lopen of je hand in de bek van een kalfje stoppen, die er dan op gaat sabbelen, kunnen momenten zijn van persoonlijke overwinning en groei. Het kind krijgt het gevoel: ‘ik kan het!’.

Het allerbelangrijkste is dat kinderen zich vrij voelen”

Dit zijn een aantal voorbeelden waarom het zo belangrijk is voor kinderen (en ook voor volwassenen) om in de natuur te zijn. En wij vinden dit ook erg belangrijk, daarom zijn we ook zoveel buiten.

Zoals hier te lezen valt zit er meer achter dan alleen maar buitenspelen. Maar wat het allerbelangrijkste is, dat de kinderen blij zijn en zich vrij voelen en wel het gevoel hebben dat ze alleen maar aan het buitenspelen zijn. Dat ze ondertussen ook heel veel leren daar worden wij dan weer heel blij van!

Agrarische opvang

Zoals je op de pagina ‘Over mij’ kunt lezen, werk ik op een agrarische opvang.

Dat wil dus zeggen dat de opvang nauw verbonden is met het agrarisch bedrijf. Toen ik startte op mijn huidige werkplek, was dat een melkveebedrijf.

We werken in een groene omgeving (echt, het uitzicht is geweldig!) op het erf bij de boer en zijn gezin, die naast het agrarische bedrijf ook de opvang runnen.

Als pedagogisch medewerker ga ik niet zelf aan de slag in de stal. Dat werk is voor de boer. Maar naast de koeien hebben we op het terrein nog een aantal dieren waar wij wel voor zorgen. We hebben geiten, kippen en een haan, loop-eenden en konijnen.Naast knuffelen en de eitjes rapen van de kippen, maken we samen met de kinderen de dierenverblijven schoon. Ook is er een stuk grond gereserveerd voor een moestuin waar we heerlijke groente (de peultjes zijn tè lekker!) en fruit kunnen plukken voor bijvoorbeeld bij de lunch.

Wij willen kinderen leren dat melk niet alleen maar uit een pak komt, of groenten niet zomaar in een winkel terecht komen. Maar we willen ze laten zien en beleven waar het allemaal begint. Door werkelijk naar een stal te gaan, of ze mee te nemen naar de moestuin en te laten zien wat er gebeurt, wordt het werkelijkheid voor de kinderen.

Dit is een zeer korte omschrijving van wat ik doe en wat werken in de groene kinderopvang inhoudt. Er zijn nog zoveel mooie dingen die ik hier aan kan toevoegen. Dat zal ik dus ook gaan doen op dit blog.

Je kunt me volgen via, Instagram, Facebook en natuurlijk deze site!

Liefs Maartje Groen juffie