Speel-goed?

Naast de klokloze en niet-nee week is er nog een week die wij op de opvang inzetten. Dat is de speelgoedloze week.

Misschien heb je het wel eens meegemaakt. Je hebt, met de grootste zorgvuldigheid, een leuk en passend cadeautje uitgezocht. Voor een dreumes bijvoorbeeld, speelt de jarige in kwestie alleen maar met het cadeaupapier….

Het is niet persoonlijk’

Dat kan een beetje een teleurstelling zijn. Maar het is niet persoonlijk. Uiteraard niet. Maar zo’n papiertje is vaak ook gewoon interessant. Het heeft vaak verschillende kleurtjes, kraakt en ritselt wanneer je het aanraakt en je kunt het in elkaar proppen en weer uit elkaar halen. Dat zijn zoveel nieuwe dingen om te ontdekken! Want dat is wat kinderen doen. Ontdekken, met al hun zintuigen.

Er is ontzettend veel speelgoed op de markt. Het een nog kleurrijker en met meer geluidjes dan het ander. Dat is ontzettend aantrekkelijk voor kinderen. Hoe meer kleuren en geluiden, hoe beter.

Wanneer ze de kans krijgen hun fantasie volop in te kunnen zetten, gebeuren er de mooiste dingen’

Maar dat is niet helemaal hoe het zit. Voor het oog is het zeer aantrekkelijk. En ze willen dat dan graag hebben. Daar is ook helemaal niks mis mee. Maar niet altijd prikkelt het de fantasie, of maar zeer beperkt.

En dat is erg jammer. Want dat is wat kinderen nu ontzettend goed kunnen, hun fantasie gebruiken. Wanneer ze de kans krijgen hun fantasie volop in te kunnen zetten, gebeuren er de mooiste dingen. Er ontstaat het mooiste spel. En spel is ontzettend belangrijk in de ontwikkeling van kinderen. Zij leren door spelen.

Daarom zetten wij regelmatig een speelgoedloze week in. En dat is precies wat de naam al zegt. Er is geen speelgoed voor handen in die week. We bergen het speelgoed op en vervangen dit door bijvoorbeeld kosteloos materiaal. Of schatten uit de natuur.

Dan is het afwachten wat er gebeurt. En dat zijn de mooiste dingen. Kinderen hebben vaak niet veel nodig om toch tot spel te komen. Laat hun fantasie maar gaan. En het geeft ons als pedagogisch medewerkers ook weer de kans om te zien waar de kinderen nu echt behoefte aan hebben en waar ze mee bezig zijn in hun ontwikkeling.

Ondertussen ben ik doosjes, flesjes en wc-rolletjes aan het sparen

Overigens is dit geen pleidooi om alle kinderen nu maar al hun speelgoed af te pakken. Zeker niet! Er is veel speelgoed te verkrijgen en veel daarvan is ook passend bij de ontwikkeling van een kind. Een Barbie is bijvoorbeeld vaak ook nogal kleurrijk, maar zet ook aan tot rollenspellen. We vinden het belangrijk dat het speelgoed spel uitlokt. De fantasie stimuleert. En niet (teveel) prikkels geeft, zoals geluid of licht. Dit wordt ook wel open- ended speelgoed genoemd. De uitkomst staat niet vast en alles ligt nog open!

Ondertussen ben ik doosjes, flesjes en wc-rolletjes aan het sparen. Benieuwd welke nieuwe betekenis de kinderen die gaan geven!

Liefs Maartje Groen juffie

Tijd

De tijd. We lijken het nog maar weinig te hebben en tegelijkertijd draait alles er om. We hebben het druk en ervaren ook veel tijdsdruk.

Corona en de lockdown was en is voor veel mensen een vervelende tijd (en voor velen wel meer dan dat) maar ik hoor toch ook vaak dat er ook een positieve kant aan zat. Er was meer rust en tijd voor elkaar en om terug naar de basis te gaan.

‘Kinderen hechten minder waarde aan tijd dan volwassenen

Kinderen lijken zich nooit iets van de tijd en tijdsdruk aan te trekken. Ze gaan soms juist met hun hakken in het zand wanneer wij de grootste haast hebben. Kinderen hebben dan ook niets met een tijd en tijdsdruk. Ze kennen de tijd (nog) niet en wanneer ze wel klok kunnen kijken hechten ze daar veel minder waarde aan dan dat wij dat doen.

Biologische klok’

Dat komt met name omdat kinderen nog zo puur zijn. Ze gaan nog helemaal af op hun eigen gevoel en natuur. Ze voelen in plaats van het te rationaliseren met tijd. En dat doen ze heel goed!

Vaak wordt er in de kinderopvang een vast dagritme gehanteerd, gepaard met standaard tijden waarop bepaalde handelingen plaatsvinden. Bijvoorbeeld het fruitmoment of een gezamenlijke activiteit. Ritme en voorspelbaarheid is voor kinderen erg belangrijk, maar het is minstens net zo belangrijk om te kijken naar de behoeften van de kinderen. Volwassenen laten zich vaak leiden door de klok, kinderen laten zich leiden door de biologische klok.

‘We volgen kinderen in hun behoeften

Kinderen voelen waar ze behoefte aan hebben en wanneer. Soms hebben ze al heel snel nadat ze bij ons gekomen zijn honger. Maar een andere keer gaan ze zo op in hun spel dat ze pas veel later zin hebben in een stuk fruit.

Bij ons op de opvang werken we kind-volgend. We volgen het kind in zijn/ haar behoeften (even heel kort beschreven). Om dit nog een extra boost te geven en te kijken hoe de biologische klok van de kinderen op de groep nou in elkaar steekt, hebben we ook, naast bijvoorbeeld de niet-nee week, een klokloze week. Alle klokken worden weggehaald of afgeschermd. Horloges gaan af en we gaan af op wat we zien en wat de kinderen aangeven.

En wat blijkt? Het ritme gaat gewoon door. Of we nou de tijd hebben of die niet kunnen zien, dat maakt weinig verschil.

En die kinderen, die kunnen dat gewoon! Ze hebben het in zich, helemaal van nature! Daar kunnen we nog wat van leren… En gelukkig is dit in de kinderopvang ook in ontwikkeling.

Maar wij, als volwassene, zijn óók kind geweest. En ooit konden wij dit zelf ook aanvoelen. Dus misschien zit het er nog wel? Dat past natuurlijk niet altijd, maar misschien wel met wat kleine dingen… Eet jij bijvoorbeeld omdat je honger hebt of eigenlijk meer omdat je er dan tijd voor hebt? Probeer het maar eens! De kinderen gaan je in ieder geval vast voor!

Liefs Maartje. Groen juffie

Het is herfst🍂

‘Herfst, herfst, wat heb je te koop? Honderdduizend bladeren op een hoop! Zakken vol met wind, ja mijn kind. Ik hoop dat jij dat aardig vindt!’

De herfst is nu toch wel vol aan! Blaadjes overal en ook het weer begint om te slaan.

De natuur geeft ons bij elk seizoen hele mooie schatten en kansen om te gebruiken bij activiteiten. Maar in de herfst lijkt dat nog net een beetje meer. De blaadjes, kastanjes eikels en hazelnoten zijn allemaal zeer geschikt om iets moois van te maken of heerlijk mee te spelen.

Ik deel een aantal tips om te doen in de herfst met die mooie schatten van en in de natuur. De herfstvakantie staat ook al weer voor de deur, een mooie kans om wat leuks te (gaan) doen.

🍂Herfst speurtocht

Niets mooier dan er lekker op uit gaan in de herfst. Mooie kleuren, misschien een waterig zonnetje. Lekker wandelen in het bos. Maar voor kinderen is dat misschien net wat minder leuk dan voor jou. Maak er een speurtocht van! Zo wordt het gelijk een stuk uitdagender! Je kunt hem zelf maken of je print er één uit. Ik heb er één gemaakt. De link heb ik bijgevoegd. Uitprinten en klaar!

🍂Kabouterpad

Ook deze activiteit is buiten. Een kabouterpad lopen! Deze zijn overal in Nederland te vinden. Vaak kun je bij een horecagelegenheid een knapzak met opdrachten krijgen, maar dit is niet per sé nodig. Zonder is de route ook leuk om te lopen, er is onderweg genoeg te zien!

🍂Loose parts play

In de herfst zijn er zoveel schatten te vinden! Verzamel zoveel kastanjes, eikels, blaadjes, hazelnoten, dennenappels en beukennootjes als je kunt vinden. En je vindt vast nog wel wat meer tijdens een mooie wandeling! Stop dit in bakken of kisten. Wij gebruiken hier een buitenkeuken voor. Met een aantal potjes, bakjes of pannetjes en een hoop fantasie geeft dit gegarandeerd uren speel-plezier!

🍂Knutselen

Herfst is bij uitstek het seizoen met de mooiste natuurlijke materialen, als je het mij vraagt. Heerlijk om te knutselen. Lekker kopje thee er bij en dan heerlijk samen fröbelen (freubelen)*

*Het woord fröbelen, dat vrijblijvend creatief bezig zijn betekent,komt van de pedagoog Friedrich Fröbel en zijn opvattingen over de ontwikkeling van kinderen.

Maak bijvoorbeeld een spinnenweb van een kastanje en wol. Je steekt saté-prikkers in de kastanje. Maak van te voren gaatjes met een prikpen, dan krijg je de saté-prikkers er beter in en blijven ze ook beter zitten. Maak met een knoopje het garen vast aan één van de saté-prikkers en ga nu om en om met het touw langs de saté prikkers. Dus eerst boven langs de sateprikker en dan er onder langs. Draai het touw één keer om elke saté prikker heen voor stevigheid. Je kun dit ook met cocktail prikkers doen. Je krijgt dan een wat kleiner spinnenweb. Je kunt er ook verschillende kleuren wil voor gebruiken. Maak er een touwtje aan om op te hangen en klaar!

🍂Sneeuwklokjes

Oktober en November zijn de geschikte maanden om de bolletjes van het sneeuwklokje in de grond te stoppen. Ze zullen dan in januari/ februari opkomen. Dit is rond Maria lichtmis. We gaan dan dagelijks even kijken of er al iets te zien is en maken de wortelkindjes* wakker met een belletje aan een ketting, zodat ze goed kunnen groeien.

Het enige dat je nodig hebt zijn de bolletjes en een stukje aarde. Maar in een pot kan ook. Wij gebruikte een grote teil. Stop de bolletjes in de grond. Tenminste 3 cm uit elkaar en 10 cm diep.

*Het verhaal van de wortelkindjes gaat over de wortelkindjes die onder de grond bij ‘Moeder aarde’ wonen. Wanneer het weer beter wordt, worden de wortelkindjes wakker en maken mooie kleren voor zichzelf om weer mooi boven de grond te gaan leven. De wortelkindjes zijn de wortels van alle bloemen die gaan groeien en bloeien in het voorjaar. Wanneer de herfst aanbreekt gaan ze weer naar binnen, onder de grond bij ‘Moeder aarde’. Een heerlijk, lief boek om kinderen op speelse wijze kennis te laten maken met het ritme van de natuur.

Dit zijn een aantal ideeën ter inspiratie om te doen in de herfst of in de herfstvakantie.

Maar geniet vooral van alles wat er om je heen gebeurt in de natuur. De herfst heeft schitterende geuren en kleuren🍂

Nee!!

Nee, niet aankomen!

Je zegt het heel snel, tegen een kind. bijvoorbeeld als het kind graag eens wil voelen aan een kaars. Geen goed idee natuurlijk. Nee!! Simpel, snel en effectief. Situatie opgelost, zou je denken. Maar is dat wel zo?

Bij ons op de opvang hebben wij jaarlijks een aantal thema-weken die terugkeren. Naast de seizoenen hebben we bijvoorbeeld ook een NIET-NEE week. In deze week zeggen we geen ‘nee’ en geen ‘niet’ tegen de kinderen. Dus geen: nee, dat mag niet en niet doen en alle varianten daarop. We doen dit om ons heel bewust te zijn van wat het effect is van wat er gebeurt als je op een andere manier communiceert met de kinderen. Welke gedachte zit hier achter?

Uit onderzoek blijkt dat ons brein namelijk als volgt in elkaar zit. Het woordje NIET, heeft niet zoveel effect op ons. Dat valt een beetje weg. Bij kinderen al helemaal.

‘En dan komt je boodschap niet meer aan’

Als ik je vraag om niet aan een roze olifant te denken, wat gebeurt er dan? Precies, die roze olifant zie je al voordat je de hele zin hebt gelezen. Grappig hoe dat werkt eigenlijk.

Je kunt je dus voorstellen dat, wanneer je een kind verteld dat iets niet mag en het woordje niet wegvalt, er juist gedrag uit voort komt wat je nou net wilde voorkomen.

Daarnaast is het zo dat, wanneer er steeds hetzelfde wordt gezegd, het effect ook afneemt. Het dringt eigenlijk niet meer door wat er gezegd wordt. En dan komt je boodschap niet meer aan.

Net zoals volwassenen willen kinderen ook graag een verklaring waarom iets moet of juist niet. Ook zij willen het begrijpen. Zeggen ; ‘om dat ik het zeg’ heeft daarom ook vaak geen positieve uitwerking. De NIET-NEE week betekent overigens niet dat alle kinderen de hele week overal hun zin in krijgen 😉

‘Bedenk je goed of je antwoord echt nee moet zijn’

Maar wat doen jullie dan in zulke situaties, zul je je misschien afvragen. ~Bedenk je goed of je antwoord echt nee moet zijn. Nee is al snel gezegd. Maar vraag jezelf eerst eens af: waarom niet? Het komt nogal eens voor dat rommel of drukte een reden is om nee te zeggen tegen ideeën van kinderen. Dat kan natuurlijk, maar bedenk dan dat dit niet altijd de beste keus hoeft te zijn voor de ontwikkeling van de kinderen. Natuurlijk zijn er situaties die gevaarlijk zijn en de uitkomst gewoon nee is en blijft of dat iets gewoon even niet kan of uitkomt. Dat kan! Bespreek dit dan met de kinderen en kom samen tot die conclusie door ze een handje te helpen in hun denkproces, bijvoorbeeld: wat denk je dat er gebeurd als je dat gaat doen? Dat heeft meer effect dan het alleen maar tegen ze te zeggen. ~Vertel wat je wel wilt zien. In plaats van: ‘niet met je schoenen op de bank’ zeg je: ‘ haal je schoenen van de bank af’. En leg het, zo nodig, uit waarom. Zoals ik al eerder beschreef, hebben kinderen ook behoefte aan een ‘waarom’ om iets te begrijpen, net zoals volwassenen. ~Geef keuzes of alternatieven. Wanneer kinderen vragen of ze iets mogen en het antwoord is nee, kun je dit ook proberen om te draaien door bijvoorbeeld een alternatief aan te bieden: ‘willen jullie misschien liever buitenspelen?’ Of geef keuzes: je mag kleien of verven. Zo gaat de aandacht niet uit naar wat er NIET MAG maar wat er WEL KAN.

‘Nee is ook wel eens gewoon nee’

Door in je vragen ook zoveel mogelijk ‘niet’ te vermijden (wil je niet mee naar buiten?) geef je ook hier een positieve wending aan. Wanneer je een vraag op een bevestigende manier stelt, zal dit het antwoord vaak ook positief beïnvloeden (wil je mee naar buiten?)

Nee is ook wel eens gewoon nee. Wij vinden het heel belangrijk om dit, tenminste één week per jaar, volledig onder de aandacht te brengen, zodat het ons weer aan het denken zet. We maken elkaar bewust van wat we zeggen tegen de kinderen. Soms turven we ook de nee’s die er gezegd worden en zijn we fanatiek wie er de minste streepjes heeft op het einde van de dag. Maar allemaal met een lach en met de bedoeling er van te leren!

Naast de Niet-nee week hebben we nog meer weken waarin een aspect van opvang aan bod komt. Daar later meer over!

Liefs Maartje Groen juffie

Noodzakelijk groen!

Toen ik begon met werken bij de agrarische opvang had ik geen enkele ervaring met enige vorm van de agrarische sector. Ik groeide immers op in een woonwijk en mijn bijbaantje was werken in een supermarkt. Dat is weliswaar met elkaar verbonden, het vlees dat in de supermarkt ligt, de melk enzovoorts ligt niet zomaar opeens in de winkel, maar daar zag ik natuurlijk vrijwel niets van tijdens mijn werkzaamheden bij de (toen nog) C1000.

‘Het was zelfs al jaren geleden dat ik op een boerderij was geweest…’

Ervaring in de kinderopvang had ik inmiddels al een aantal jaren, maar dit was helemaal nieuw. Dieren op een opvang had ik nog nooit gezien, op een kinderboerderij die voor een open-dag ingehuurd was, na. Het was zelfs al jaren geleden dat ik op een boerderij was geweest…

Toch trok het me meteen aan. De dieren, het idee van een moestuin, eitjes rapen bij de kippen en die dan bij de lunch opeten. Hoe geweldig is dat voor kinderen om daar te mogen spelen en ontwikkelen?

Maar wat het míj́ uiteindelijk ging opleveren, daar had ik op dat moment geen idee van. De nieuwe omgeving zag ik als een uitdaging, maar dat het voor mij persoonlijk ook zoveel zou brengen had ik niet verwacht. Het is een mooi leerproces.

Want een tractor blijft interessant, ook na de 173737e keer’

We zijn veel buiten. Daar wordt niet alleen gespeeld, als het weer het enigszins toelaat, eten we buiten en vinden de activiteiten daar ook plaats. Er is veel te zien en te doen. De dieren, de boer die aan het werk is of de 173737e tractor. Want een tractor blíj́ft interessant, ook na de 173737e keer;).

Dat wij het buiten zijn in de natuur belangrijk vinden is inmiddels, denk ik, wel duidelijk… Maar waarom is dat dan zo, welke gedachte zit daar dan achter?

Er is al veel onderzoek gedaan naar het effect van groen en natuur op de mens. En de uitkomst is, uiteraard, altijd positief. Het blijkt dat kinderen die regelmatig in contact zijn met de natuur en natuurlijke elementen, zich gezonder en evenwichtiger kunnen ontwikkelen.

Een aantal punten uit deze onderzoeken zal ik hier benoemen: ~Natuur zorgt voor herstel van stress en aandachtsmoeheid. Voor volwassenen blijkt dat chronische stress, ontwikkeld door bijvoorbeeld een druk leven, makkelijk hersteld in een groene omgeving. Ook kinderen herstellen sneller van stress als er groen in hun dagelijkse omgeving te vinden is. We kunnen er niet vroeg genoeg mee beginnen! ~Natuur stimuleert tot bewegen. Een aantrekkelijke, groene omgeving zet eerder aan tot bijvoorbeeld wandelen of fietsen. En beweging is goed voor iedereen. ~Natuur maakt het makkelijker om sociale contacten aan te gaan. Een groene omgeving en dieren zorgen vanzelfsprekend voor aanleiding tot sociaal contact. ~Natuur helpt bij de persoonlijke ontwikkeling en zingeving. Een groeiend aantal studies geeft aan dat natuurbeleving bijdraagt aan persoonlijke groei en zingeving. Dikwijls komt stress voort uit gebrek aan zingeving.

Er zijn dus heel wat voordelen aan de natuur. Voor jong en oud! En de natuur is ook gewoon prachtig, elk seizoen zijn eigen mooie elementen!

‘En wat vind ik dat genieten!’

In de jaren dat ik bij de agrarische opvang werk is er in persoonlijke situatie ook veel veranderd wat betreft mijn natuurbeleving. Ik woon nu in een iets groenere omgeving (de straat oversteken en ik sta tussen de weilanden), ik zoek zelf vaker de natuur op. Ik heb veel geleerd over de natuur en zijn processen en ik vind het werkelijk prachtig! Tien jaar geleden was ik echt niet lyrisch geworden over een vlinder die uit zijn cocon kroop…Nu kan ik er geen genoeg van krijgen. We zijn vorig jaar verhuisd naar een huis met meer tuin. En daar kon ik eindelijk waarmaken wat ik al heel lang wilde; mijn eigen kippen. En wat vind ik dat genieten, die dames van mij. Elke dag breng ik ze een paar keer wat lekkers en dan vliegen ze bijna de ren uit, zo dol zijn ze daarop! In ruil daarvoor krijgen we, bijna, elke dag verse eitjes. Ik maak hun hok elke dag schoon. Even gewoon met de handen iets doen en niet nadenken. En ondertussen komen de dames af en toe even kijken wat ik aan het doen ben. Dan ga ik door naar ons konijn, zij staat vaak al te kijken wanneer ik bij de kippen ben. Ze weet dat zij dan ook bijna aan de beurt is. Heerlijk om zo de dag af te sluiten!

De natuur heeft zo veel te bieden. Ik ben blij dat ik dat ‘cadeau’ heb gekregen. En dat we dat iedere dag aan de kinderen mee kunnen geven.

Terwijl ik dit stukje schrijf hoor ik een hoop kabaal buiten. De kippen wachten op me. En dat laten ze me weten ook! Ik kom er aan, dames!

Liefs Maartje Groen juffie

Sint Michaël

‘Michaël, Michaël met uw lichtend zwaard, schenk ons kracht, geef ons macht, goed te doen op aard!’

Sinds de geboorte van mijn zoontje probeer ik een aantal tradities en rituelen toe te passen in ons dagelijks leven. Één daarvan is het vieren van de jaarfeesten. Het geeft ritme aan ons leven en kleur aan de seizoenen. Ik geef er wel een eigen draai aan en kijk wat er bij ons past.

Een mooi verhaal dat ook symbool staat voor de spannende uitdagingen waar we voor staan’

Vandaag vieren we St Michael. Dit is van oorsprong een christelijk herfst-feest. St Michaël versloeg de duivel in de vorm van een draak. Tegenwoordig wordt daarvoor vaker ook het verhaal van Joris en de draak gebruikt. Het is een mooi verhaal dat ook symbool staat voor de spannende uitdagingen waar we voor staan. In de herfst gaan we weer meer naar binnen en kijken we ook letterlijk wat meer bij onszelf naar binnen.

Maar zo spannend maken we het bij ons thuis nog niet. Wij vinden de verhalen nog een beetje te heftig voor onze 4-jarige…Zeker heeft bij ons de draak ook een plekje op de seizoenstafel, maar hij verdwijnt ook net zo makkelijk tussen de paarden en koeien bij de speelgoedboerderij.

Dat verhaal laten we dus nog een paar jaar achterwege, maar waar het voor symbool staat vind ik een prachtige gedachte. Dus bakken we wel een mooie draak van brood en creëeren we zo een eigen traditie. Ondertussen denk ik ook na over de draken die ik nog moet of wil verslaan.

‘Niets moet, alles kan, zeg maar’

Als inspiratie gebruik ik hier vaak de boeken: Het hele jaarfeesten van Lisa Wade en Daan Rot. Deze boeken geven op een zeer laagdrempelige manier vorm aan de jaarfeesten. Niets moet, alles kan, zeg maar.

Op de opvang vieren we alleen de gangbare feesten zoals Sinterklaas, kerst enzovoorts. En allemaal met zo min mogelijk prikkels. Want feestdagen zijn al zo druk, voor iedereen. Maar omdat we bij de opvang zo verweven zijn met de natuur en de seizoenen haal ik daar ook veel inspiratie uit voor activiteiten, passend bij de seizoenen, maar allemaal niet te druk en te veel. Zeker dus ook een aanrader voor in de kinderopvang, ook al vier je de jaarfeesten niet!

Wij gaan snoepen van die enge brooddraak! (Best goed gelukt, al zeg ik het zelf ;)Welke draken heb jij nog te verslaan?

Buiten spelen

Iets dat ouders heel belangrijk vinden bij hun keuze voor een agrarische opvang is dat wij veel naar buiten gaan. En dat klopt, we spelen vaak buiten en als het weer het toelaat leven we zelfs de hele dag buiten! Maar waarom is dat zo belangrijk en wat is onze visie er op? Bewegen is goed voor een mens, dat weten we allemaal wel. Maar er is nog zoveel meer uit het buiten zijn te halen! Een aantrekkelijke groene omgeving stimuleert tot beweging, maar heeft ook een positieve invloed op stress. Het blijkt dat mensen sneller herstellen als ze dagelijks voldoende groen om zich heen hebben.

Kinderen krijgen het gevoel:ik kan het!”

Maar wat voor ons vooral van belang is, is dat de natuur en natuurlijke elementen de optimale ontwikkeling van kinderen stimuleert. Kinderen hebben er baat bij om regelmatig in de natuur te zijn. 

Een paar voorbeelden;

-Uitdagende natuur zoals een omgevallen boom om op te klimmen, een heuveltje om van af te rollen of een sloot om overheen te springen, zijn natuurlijke elementen die stimuleren in de motorische ontwikkeling.

-Buiten zijn in weer en wind, een uitdagende natuurlijke omgeving zoals bloemen en planten, geuren en kleuren en knutselen met zelf gevonden natuurschatten dragen bij aan de zintuigelijke en creatieve ontwikkeling van het kind.

-Het stimuleert ook de sociale en de emotionele ontwikkeling want buitenactiviteiten zetten aan tot samenspel.

Om die zware boomstronk op te tillen heb je soms echt hulp nodig! Samen kom je een stuk verder. Kinderen zullen met elkaar gaan overleggen en er zal een leuk spel ontstaan wat ze een goed gevoel geeft. Over een wiebelige balk lopen of je hand in de bek van een kalfje stoppen, die er dan op gaat sabbelen, kunnen momenten zijn van persoonlijke overwinning en groei. Het kind krijgt het gevoel: ‘ik kan het!’.

Het allerbelangrijkste is dat kinderen zich vrij voelen”

Dit zijn een aantal voorbeelden waarom het zo belangrijk is voor kinderen (en ook voor volwassenen) om in de natuur te zijn. En wij vinden dit ook erg belangrijk, daarom zijn we ook zoveel buiten.

Zoals hier te lezen valt zit er meer achter dan alleen maar buitenspelen. Maar wat het allerbelangrijkste is, dat de kinderen blij zijn en zich vrij voelen en wel het gevoel hebben dat ze alleen maar aan het buitenspelen zijn. Dat ze ondertussen ook heel veel leren daar worden wij dan weer heel blij van!

Agrarische opvang

Zoals je op de pagina ‘Over mij’ kunt lezen, werk ik op een agrarische opvang.

Dat wil dus zeggen dat de opvang nauw verbonden is met het agrarisch bedrijf. Toen ik startte op mijn huidige werkplek, was dat een melkveebedrijf.

We werken in een groene omgeving (echt, het uitzicht is geweldig!) op het erf bij de boer en zijn gezin, die naast het agrarische bedrijf ook de opvang runnen.

Als pedagogisch medewerker ga ik niet zelf aan de slag in de stal. Dat werk is voor de boer. Maar naast de koeien hebben we op het terrein nog een aantal dieren waar wij wel voor zorgen. We hebben geiten, kippen en een haan, loop-eenden en konijnen.Naast knuffelen en de eitjes rapen van de kippen, maken we samen met de kinderen de dierenverblijven schoon. Ook is er een stuk grond gereserveerd voor een moestuin waar we heerlijke groente (de peultjes zijn tè lekker!) en fruit kunnen plukken voor bijvoorbeeld bij de lunch.

Wij willen kinderen leren dat melk niet alleen maar uit een pak komt, of groenten niet zomaar in een winkel terecht komen. Maar we willen ze laten zien en beleven waar het allemaal begint. Door werkelijk naar een stal te gaan, of ze mee te nemen naar de moestuin en te laten zien wat er gebeurt, wordt het werkelijkheid voor de kinderen.

Dit is een zeer korte omschrijving van wat ik doe en wat werken in de groene kinderopvang inhoudt. Er zijn nog zoveel mooie dingen die ik hier aan kan toevoegen. Dat zal ik dus ook gaan doen op dit blog.

Je kunt me volgen via, Instagram, Facebook en natuurlijk deze site!

Liefs Maartje Groen juffie

Lockdown #2

Voordat ik eindelijk de stoute schoenen aantrok en dit blog begon, schreef ik soms ook al een stukje over mijn werk als pedagogisch medewerker. Zo ook over lockdown nummer 2.

“Daar gaan we weer!” is geloof ik iets wat ik de afgelopen dagen het meest gehoord heb, of gelezen heb op social media.
Daar gaan we weer. of nog een keer.


“Die zag ik niet aankomen”, is er nog zo één.
Nee, die zag ik ook niet aankomen.
Toen de berichten mij zo rond de middag bereikten, zei ik nog heel verzekerd tegen een collega; “Nee hoor wij blijven echt wel open!”
Maar eenmaal thuis voor de lunch was er toch ook voor ons sprake van een sluiting. Tegen beter weten in hoop je dan nog even dat het wel mee zal vallen en de informatie toch niet klopt, maar dan is er eigenlijk al geen houden meer aan.
En dan kan het snel gaan.
Nog sneller was de omschakeling die mijn team maakte.
We gaan dicht. oke! In plaats van “daar gaan we weer” werd het daar gaan we VOOR. Binnen no time werd er geschakeld en werden er voorbereidingen getroffen. Een centraal punt voor aanmeldingen. roosters voor de kleine groepen kinderen die er nu wel zijn. Dingen die zijn blijven liggen kunnen nu bijgewerkt worden en natuurlijk kan ook nu alles weer lekker opgefrist worden, dus wordt er snel een poetslijst gemaakt. Verder is er ook nu de gelegenheid om door middel van e-learning onze kennis bij te spijkeren.
Vanalles komt er op de app voorbij en inmiddels weten zo’n beetje alle collega’s wat ze kunnen gaan doen de aankomende tijd.
Ik ben trots op de manier waarop wij als team die omschakeling dan ook meteen kunnen maken. Maar ik sta er niet van te kijken. Dit kunnen wij, dat was wel al bewezen!


Inmiddels staat de kerstvakantie voor de deur. Die vakantie die er zo anders uit gaat zien dan we dachten. Hoopten.
Maar ook weer een tijd van meer rust. Voor de een een fijne bijkomstigheid, voor de ander misschien wat te veel…


En daarna? Dan zien we wel weer verder.
Terwijl ik dit schrijf, thuis achter de laptop, kijk ik naar buiten. Ik denk aan het voorjaar.
Ook in een lockdown, thuis, niet wetende wat er ging gebeuren.
Ik herinner me die keer dat ik, een dag na de zoveelste persconferentie, me afvroeg of het ooit nog wel beter zou gaan worden. Ik keek naar de magnolia in onze tuin. Het viel me op dat niet lang daarvoor er nog niks te zien was, maar ineens zaten er knoppen aan en sommigen wilden zelfs al een beetje open gaan. Toen besefte ik dat de natuur ons altijd laat zien dat het weer goed komt. Ieder jaar!

Die magnolia is inmiddels weg. Het is tijd voor iets nieuws in onze tuin.
In Januari gaat dat ook gebeuren.
Zou 2021 ons ook iets nieuws geven? Zullen we volgend jaar weer gewoon iedereen kunnen ontvangen? Weer met zijn allen op teamuitje? Geen idee. maar wat er ook komen gaat. Ons team kan dat wel aan!

Dag van de pedagogisch medewerker

17 september was het de ‘dag van de pedagogisch medewerker’. Ter er daarvan schreef ik stuk voor mijn collega’s. Zowel op mijn locatie, als in de branche.

Samen met mijn zoontje zit ik aan tafel. We kletsen wat en ondertussen is mijn zoontje druk in de weer met papier, schaar en lijm.
Hij maakt iets voor zijn leidsters bij de BSO.
Het is namelijk bijna de ‘dag van de pedagogisch medewerker’. Een dag om alle medewerkers van de kinderopvang in het zonnetje te zetten!


Terwijl we daar zitten denk ik aan het afgelopen jaar. En wat voor een jaar…..
Toch nog een sluiting in December, uiteindelijk weer open maar dan met een hele hoop regels en ook nog eens een heel bos aan beslisbomen.
En al die tijd staan pm-ers er gewoon. Want het was ondertussen best gewoon. Er werden gewoon luiers verschoond, fruit geschild, kinderen naar bed gebracht, boekjes voorgelezen, boterhammen gesmeerd, was gewassen en gevouwen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
En soms was het dan net of corona er helemaal niet was in onze veilige omgeving. Zeker voor de kinderen. Door de zeer betrokken pm-ers, die er ‘gewoon’ toch maar stonden.


“Mama, wat vind je er van?”
Mijn zoontje laat trots zijn knutselwerkje zien en vertelt wat hij allemaal gemaakt heeft.
Hij heeft er echt zijn best op gedaan. “Heel mooi, je hebt hard gewerkt!”
“Wat zal ik er op schrijven? Lieve…?”
“Ja!”roept hij.
Ja, want lief, dat zijn ze, dat vindt hij ook echt.
Sinds Maart gaat mijn zoontje ook naar de BSO. Hij vindt het geweldig, maar de dagen zijn nog erg lang, intensief en vermoeiend. En ook dat zien de pm-ers. En ze geven hem de ruimte om even bij hen wat rust te vinden.
Want dat doen pm-ers, ze zien kinderen, ze zien ze echt. En spelen daarop in.
En geven ruimte of juist die liefdevolle knuffel. En ook veiligheid en geborgenheid, maar ook een duwtje in de rug wanneer dat nodig is.
of een helpende hand…
of een fles, dat is soms ook nodig 🙂
Ja, dat zijn pm-ers…. allemaal. En hardwerkende kanjers ook! Dus, lieve collega’s, deze is voor jullie, allemaal!
Fijne ‘dag van de pedagogisch medewerker’.

Liefs Maartje Groen juffie